Klaas Dijkhoff

Klaas Dijkhoff | Bonjo

Justitie gaat nog beter meeluisteren

Amsterdam – Het is een mooie term: gepersonaliseerd bellen. Het betekent dat er geen anonieme belkaarten meer zijn. Je krijgt als gedetineerde een belkaart op je naam. Dat maakt het mogelijk standaard alle telefoongesprekken naar buiten op te nemen. Behalve dan die naar geprivilegieerde personen zoals advocaten.

Hoewel we weten dat in de dagelijkse praktijk binnen gevangenissen ook advocatengesprekken nogal eens al of niet per ongeluk opgenomen worden.
‘Het is de bedoeling,’ zegt staatssecretaris Klaas Dijkhoff – dat daarmee voorkomen wordt dat criminele activiteiten uit de bajes worden geregeld. Overigens wordt er al standaard opgenomen, ondanks het feit dat de Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming, de RSJ, heeft geoordeeld dat de directeur van een PI voor iedere opname separaat toestemming moet geven en daarbij een belangenafweging moet maken. Dijkhoff sluit dat kort door te schrijven dat ‘met de invoering van gepersonaliseerd bellen het gericht uit- en afluisteren van gesprekken op persoonsniveau in plaats van op telefoontoestellen mogelijk wordt’.Verder maakt de invoering van gepersonaliseerd uitluisteren het mogelijk een op de persoon toegesneden afweging te maken voor het uitoefenen van toezicht’.

Goedkoper
Dit gebeurt allemaal bij het opnieuw aanbesteden van het bellen uit de bajesen. In de opdracht voor de aanbestedende bedrijven is opgenomen dat er met gepersonaliseerde kaart gebeld moet gaan worden. Een aantal jaren geleden hebben we van Bonjo een punt gemaakt van de kosten van het bellen met de Telio-kaarten. Dat heeft toen geleid tot een kleine bijstelling naar beneden qua prijs. We hopen erop dat het bellen goedkoper gaat worden. Overigens lijkt het de moeite waard bij het ministerie na te gaan of Bonjo op de lijst van geprivilegieerde instanties kan komen.

Gegevens: Onze Redactie; Categorie: Algemeen; Gepubliceerd: 14 September 2016

Staatssecretaris sluit pact met bedrijfsleven voor werk ex-gedetineerden

Amsterdam – Werk is belangrijk om ex-gedetineerden van recidive af te houden. Dat weten we al lang, want werk is een van de drie w’s: wonen, werk, wijf. Of: wederhelft als wijf niet meer mag. Zo’n tachtig procent van de ex-gedetineerden heeft na vrijlating geen werk en komt dus in een uitkering terecht. Het is een belang van de overheid om deze groep aan het werk te krijgen, al is het maar vanwege de uitkeringen die het scheelt.

Staatssecretaris Dijkhoff van Veiligheid en Justitie heeft daartoe een pact met delen van het bedrijfsleven gesloten. Althans met ABN/Amro en met de Start Foundation. Het Oranjefonds heeft zich daarbij als maatschappelijk betrokken organisatie aangesloten. Met zijn drieën investeren ze 1,2 miljoen euro. Met die 1,2 miljoen is het de bedoeling dat 150 ex-gedetineerden via een intensieve begeleiding bij het opnieuw leren werken of bij een opleiding aan het werk komen met recidivevermindering en vermindering van het aantal uitkeringen als gevolg. Zo op het oog een typische win-/winsituatie.

Zestig procent aan een baan

De crux van het project is dat justitie uitkeert bij plaatsing in banen. Geen plaatsing dan geen geld voor de investeerders. Voorzitter van de Raad van Bestuur van de ABN Amro, Gerrit Zalm, gaat uit van een rendement van vijf procent, niet hoog, maar dat hoeft dan ook niet bij zo maatschappelijk project. Hij gaat niet uit van verlies.
Hij lijkt dus zeker te zijn van succesvolle tijden qua plaatsing. Overigens: zo’n op prestatiegericht contract noemt men in het moderne bedrijfskundige jargon een social impact bond.
Het is de Stichting 180 die via een methodiek die Work Wise heet de hand aan de ploeg slaat. Een specifieke manier van begeleiding naar arbeid, waar veel ervaring mee is opgedaan bij Justitiële Jeugdinrichtingen. Irma van Veen van de Stichting 180 is ervan overtuigd dat ze zestig procent aan een baan kan helpen. Van de vrijwilligersorganisaties is Exodus actief betrokken bij dit project. Helaas zijn er geen Bonjo lidorganisaties betrokken, maar misschien kunnen die op plaatselijk niveau aansluiting zoeken, al is het maar omdat daar veel deskundigheid zit die nu niet meegaat. Het zou ontzettend aardig zijn als het inderdaad zou lukken die 150 ex-gedetineerden – liever meer eigenlijk – aan het werk te krijgen. We zien uit naar voortgangsrapportages over het project. Hoe werkt de VOG-verplichting uit? Worden ook kwetsbare ex-gedetineerden aan het werk geholpen of is het de bovenkant van het cohort ex-gedetineerden geholpen zoals zo vaak bij re-integratieprojecten het geval is geweest? Spannend is het wel.